GazetaMiasta.pl Zamość, Tomaszów Lub., Hrubieszów, Biłgoraj wiadomości, wydarzenia i informacje
Podobne artykuły
Młodzież Bursy Międzyszkolnej Nr 2 z opiekunem i dyrektorem Waldemarem Leszczyńskim, w ramach projektu „Ocalić od zapomnienia – kalejdoskop wspomnień”, wzięła udział w uroczystościach upamiętniających 70. rocznicę Powstania w Sobiborze. Celem projektu, który znajduje się obecnie w końcowej fazie realizacji, jest publikacja książkowa, która obejmuje szeroki wachlarz wojennych przeżyć żołnierzy, ludności cywilnej, partyzantów, więźniów obozów, wywiezionych na roboty czy ocalonych z pożogi lat okupacji.
Tematyka książki, która powstaje, jest bardzo szeroka, a spotkania ze świadkami lat wojny z każdym nowym krokiem bogatsze.
14 października w Sobiborze, młodzież bursy uczestniczyła w kolejnym niezapomnianym spotkaniu z historią. Siedemdziesiąt lat temu, grupa więźniów pod dowództwem Aleksandra Peczerskiego, wznieciła powstanie w niemieckim nazistowskim obozie zagłady w Sobiborze. Więźniowie dokonali wówczas rzeczy niemożliwej, wyrywając się z piekła na wolność. Dla wielu więźniów wolność trwała zaledwie chwilę, dla innych przeciągnęła się w godziny, czasem dni, lata przetrwało bardzo niewielu, wśród nich obecni na uroczystościach Tomasz Blatt, Philip Boalowitz, Julse Schelvis.
Obok byłych więźniów, na uroczystość przybyli ministrowie, szefowie delegacji rządowych polskich i zagranicznych, duchowni a także młodzież z Izraela, Polski, Słowacji, Austrii, Holandii. Obecni przeszli w uroczystym pochodzie Aleją Grobów Ofiar zagłady, by złożyć symboliczne światło pamięci ofiarom obozu. Młodzież bursy obejrzała następnie wystawę plenerową przygotowaną przez Państwowe Muzeum na Majdanku oraz ekspozycję w Muzeum. Niezapomnianym wydarzeniem stało się spotkanie z byłymi więźniami obozu, wykonanie pamiątkowej fotografii oraz uzyskanie autografu Świadka Historii, uczestnika Powstania, rodem z Izbicy, pana Tomasza Blatta, autora poruszającej książki „ Ucieczka z Sobiboru.”
”Dzień wydawał się niczym nie różnić od innych. Niczego nie podejrzewający więźniowie stali na placu w kolejce po kawę i chleb. Tymczasem o ich życiu lub śmierci miały zdecydować minuty! Akcja, przygotowana i przeprowadzona w tajemnicy, szła od tej pory jak z płatka. Z wyjątkiem nielicznych, więźniowie nie mieli pojęcia, co się już wydarzyło” – napisał o wydarzeniach z jesieni 1943 roku, ich uczestnik, Tomasz Toivi Blatt.
Wszyscy opisując wydarzenia z 14 października 1943 roku, zapamiętali słowa wygłoszone przez przywódcę buntu, Saszę Peczerskiego: „Jeśli ktoś cudem przeżyje, powinien zawsze dawać świadectwo tej zbrodni.” Cud ziścił się dla garstki wybranych, którzy wykrzyczeli światu prawdę o Sobiborze.
Po 70. latach byli więźniowie niemieckiego, nazistowskiego obozu zagłady, obecni na uroczystościach upamiętnienia Powstania w Sobiborze, raz jeszcze zmierzyli się z koszmarem przeszłości, by po raz kolejny zaświadczyć o tym, co widzieli i przeżyli, lecz przede wszystkim, by zachować pamięć o tych, których prochy zmieszały się na zawsze z ziemią otaczającą miejsce kaźni. Ich relacje są wstrząsające. Koszmar, który za sprawą hitlerowskich barbarzyńców dotknął tysiące ludzkich istnień, nie jest możliwy do ogarnięcia ludzkim umysłem. Nadzieją jednak napawa fakt, że na terenie byłego obozu śmierci w Sobiborze, nie ustępującego w nazistowskim okrucieństwie obozom w Oświęcimiu, Majdanku czy Bełżcu, znajduje się dzisiaj Muzeum, które prawdę o czasie pogardy zachowa dla przyszłych pokoleń.
