Dziś rano w swoim domu we Wrocławiu zmarł Tadeusz Różewicz. W październiku ukończyłby 93 lata. Był jednym z najwybitniejszych współczesnych poetów, a także prozaikiem, dramaturgiem i eseistą. W latach 1939-1943 pracował fizycznie. Od 1943-1944 walczył w oddziałach partyzanckich Armii Krajowej. Redagował konspiracyjne czasopismo “Czyn Zbrojny”. W 1947 przeniósł się z Krakowa do Gliwic, od 1968 mieszka we Wrocławiu.
Debiutował jako poeta w przedwojennej prasie młodzieżowej. Jego pierwszy zbiór poezji Różewicza Niepokój wydany w 1947 zwrócił uwagę wyrazistością prezentowanych doświadczeń wojennych i nowatorstwem formy.
Oczyszczenie
Nie wstydźcie się łez
Nie wstydźcie się łez młodości poeci.
Zachwycajcie się księżycem
Nocą księżycową
Czystą miłością i pieniem słowika.
Nie bójcie się wniebowzięcia
Sięgajcie po gwiazdę
Porównujcie oczy do gwiazd.
Wzruszajcie się pierwiosnkiem
Pomarańczowym motylem
Wschodem i zachodem słońca.
Sypcie groch łagodnym gołębiom
Obserwujcie z uśmiechem
Psy kwiaty nosorożce i lokomotywy.
Rozmawiajcie o ideałach
Deklamujcie odę do młodości
Ufajcie obcemu przechodniowi.
Naiwni uwierzycie w piękno
Wzruszeni uwierzycie w człowieka.
Nie wstydźcie się łez
Nie wstydźcie się łez młodzi poeci.