GazetaMiasta.pl Zamość, Tomaszów Lub., Hrubieszów, Biłgoraj wiadomości, wydarzenia i informacje
Podobne artykuły
Zamojski Dom Kultury zaprasza na JESIEŃ TEATRALNĄ. Niech TEATR gości w Zamościu nie tylko latem (na Zamojskim Lecie Teatralnym). Chcemy, by miłośnicy Melpomeny mieli szansę obejrzenia dobrych przedstawień w jesienne wieczory, ale też zależy nam na tym, żeby artystom Zamość kojarzył się z teatrem i znakomitą publicznością. Proponujemy w ramach projektu Teatr Polska kolejne przedstawienie nagrodzone na wielu festiwalach „Bracia Karamazow” w reż. Janusza Opryńskiego.
Bracia Karamazow – Teatr Provisorium w Lublinie na podstawie powieści Fiodora Michajłowicza Dostojewskiego
10 grudnia 2012 godz. 11.00 i 18.00 Zamojski Dom Kultury
bilety: przedsprzedaż: 25 zł, w dniu spektaklu – 30 zł
tłumaczenie: Cezary Wodziński
adaptacja tekstu: Janusz Opryński
reżyseria: Janusz Opryński
asystent reżysera: Adam Woronowicz
opracowanie muzyczne: Marek Dyjak
scenografia: Jerzy Rudzki, Robert Kuśmirowski
obsada: Tomasz Bazan, Anastazja Bernad, Jacek Brzeziński, Romuald Krężel, Łukasz Lewandowski, Mariusz Pogonowski, Karolina Porcari, Magdalena Warzecha, Adam Woronowicz, Marek Żerański
O spektaklu
“Bracia Karamazow” to najsłynniejsza powieść Dostojewskiego, próbująca opisać debatę XIX-wiecznej rosyjskiej inteligencji. Jest fenomenem, że pytania XIX-wiecznych Rosjan stały się pytaniami kolejnych pokoleń inteligencji w świecie. Młodzi ludzie z ochotą sięgali do tego tekstu, rozpoznając się w postaciach Iwana, Dymitra, Aloszy. Kobiety odnajdowały siebie w jakże niezwykłych postaciach Katii i Gruszy. Wracamy do tekstu dzisiaj, w XXI wieku, świadomi trudu jaki nas czeka, aby ten typ pytań, najsłynniejsze dialogi metafizyczne, pomieścić we współczesności, zderzyć ową rzeczywistość Dostojewskiego z twardą rzeczywistością dnia dzisiejszego. Chcemy niejako przebudzić Braci Karamazow, czyli jurodiwych, świętych, szaleńców, świętych idiotów, aby zmusili nas do odkrycia naszej duchowości.
Janusz Opryński
Recenzje
Bracia Karamazow w reżyserii Opryńskiego to spektakl przemyślany, mocny i świeży. Okazuje się, że nie zawsze trzeba na zachodnią modłę „przepisywać” literaturę dla teatru i za wszelką cenę uaktualniać. Czasami wystarczy ją po prostu gruntownie przemyśleć.
Porywać się raz jeszcze na Braci Karamazow to, trzeba przyznać, szaleństwo. Po co wciąż na nowo rozpamiętywać losy tych udręczonych postaci? „Chciałoby się wziąć nogi za pas, czmychnąć czem prędzej do »jasnej polany« i pozostawić rozkosze obcowania z Dostojewskim rozegzaltowanym nastolatkom i zimnym badaczom »duszy rosyjskiej«”, pisał Cezary Wodziński w książce Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą. A jednak „bez Dostojewskiego ani rusz”, jak wyznaje za chwilę filozof.
Nazwisko Wodzińskiego zostało wspomniane nie bez przyczyny. Jest on autorem przekładu Braci Karamazow, który wykonał na potrzeby nowej adaptacji powieści przygotowanej przez twórców lubelskiego Teatru Provisorium. Prace nad realizacją poprzedził także cykl wykładów profesora. Reżyser Janusz Opryński obrał jako klucz do odczytania powieści szczególnie dwie jego książki: Św. Idiota oraz cytowany wyżej Trans… …
Agnieszka Goławska Znak
Cały świat wysnuty z powieści Fiodora Dostojewskiego Janusz Opryński (wspólnie z autorami scenografii – Jerzym Rudzkim i Robertem Kuśmirowskim) spakował do ciemnego prostopadłościanu-klatki i umieścił w niewielkiej kolistej przestrzeni. Ściany sięgającej niemal do sufitu bryły otworzyły się dopiero wtedy, gdy obrotowa platforma ruszyła z miejsca. Aktorzy szybko wyjęli wszystkie niezbędne do odegrania Braci Karamazow rekwizyty – stół, krzesło z ikoną Chrystusa na oparciu, łóżko, lustra, wojskowe płaszcze i blaszaną balię. Charakterystyczna dla Provisorium wyrazista teatralna metafora – wirująca w metafizycznym transie scena podzielona półprzeźroczystymi ekranami – zaczyna od tej pory migotać znaczeniami, stawiać przeklęte pytania i jednocześnie zamazywać próby udzielania zbyt oczywistych odpowiedzi.
…
W Braciach Karamazow teatr posłużył Opryńskiemu …do… rozchwiania naszego poczucia istnienia. Dawny teatralny buntownik szukający nowej formuły dla swojej sceny uczynił ją miejscem, które „jest i nie-jest” jednocześnie. Nie polityczna czy obyczajowa prowokacja, jak bywało dawniej w teatrze Opryńskiego, ale właśnie poczucie ontologicznego rozchwiania ma nas wytrącić z codziennej rutyny i uświadomić nam wagę „przeklętych” pytań Dostojewskiego.
Jarosław Cymerman Teatr dla was
Więcej na stronie www.zdk.zamosc.pl.
